क्लिओपॅट्रा / नीला वाटवे / मेनका / फेब्रुवारी १९८०

घरी आल्या आल्या विशूनं चपला कोपर्‍यात फेकल्या न् झटकन् खुर्चीत बसला. मघापासून उजवी टाच दुखते आहे. काय बोचलंय कुणास ठाऊक?

इतक्यात मंजू आतून आली.

‘‘काय झालं? किती येतंय रक्त.’’

हळुवारपणे त्याचा पाय उचललान. बांगडीची पिन काढून काय टोचलंय ते पाहू लागली.

‘‘काच होती. खूप दुखतंय?’’

‘‘नाही.’’ त्याचं तुटक उत्तर.

‘‘थांबा हं...’’ म्हणतच आत गेली.

तिनं डेटॉलनं जखम धुतली, हलक्या हातानं पट्टी बांधली. जुन्या, मऊ पातळाची.

तो मात्र मागे मागे जातो. तिच्यापासून खूप दूर. त्याला आठवते ती ट्रिपमधली संध्याकाळ. त्याची न् अनूची. इतरांची नजर चुकवून दोघंच मागे राहतात. त्या गर्द हिरव्या पाऊलवाटेवरून चालत दोघं त्या ओढ्याकाठी येतात.

‘‘ए, बसू या का इथे?’’ त्याचा आग्रह.

‘‘चल!’’ ती पण खुषीत.

तिला जाणवतं तो वेडा झालाय, हळवा झालाय. हळूच त्याचा हात आपल्या हातात घेऊन दाबते. तो पटकन् उठतो. त्याच्या डोक्यात कुठल्या वेळेस काय शिजेल नेम नसतो. ती न बोलता बघत असते. तिच्या पावलावर ओंजळभर पाणी शिंपडतो.

‘‘अरे, हे काय वेड्यासारखं?’’

‘‘तुला नाही कळायचं.’’

‘‘वेडोबा आहेस.’’

सशुल्क कथा

रसिक वाचकांसाठी सहर्ष सादर करत आहोत मेनका, माहेर आणि जत्राच्या १९६० पासूनच्या अंकांतील दर्जेदार, वाचनीय कथांचा अनमोल खजिना. या खजिन्यातील जी कथा वाचावीशी वाटते, तेवढीच कथा विकत घेण्याची सोय (पे पर स्टोरी) मराठीत प्रथमच उपलब्ध करून देत आहोत. कथा वाचण्यासाठी Add to Cart वर क्लिक करून साईटच्या वरील बाजूस उजव्या कोपऱ्यातील कार्ट आयकॉनवर जावे. Checkout वर क्लिक करून ऑनलाईन पेमेंट करा व कथेचा मनमुराद आनंद घ्या!